Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ

 

 Όλα τα παράξενα του κόσμου, γύρω από τον δόλιο άνθρωπο μπορεί να συμβούν, αλλά να μπει μέρα μεσημέρι, ο κατσικοπόδαρος διάβολος μες του παπά το σπίτι, αυτό είναι ανήκουστο. Κι όμως ο διάβολος πως το έκανε πως το φτιάσε, ήρθε και τρούπωσε εκεί που δεν τον περίμεναν.

  Τα παλιά τα χρόνια, ένα μπουλούκι, από καμιά εικοσαριά γύφτος, γύρνοβόλαγε από χωριό σε χωριό και κάνανε πότε τον τσαμπάση, πότε τον καλαντζή, τον χαλκιά, τον διακονιάρη, τον καλαθά, τον μάγο, τον οργανοπαίκτη, τον αρκουδιάρη, τον μαϊμουτζή και ότι άλλο μπορούσανε, για να βγάλουνε ένα κομμάτι ψωμί.

Μαζί τους με τ’ άλλα ζωντανά, όπως γαϊδούρια άλογα και σκυλιά που είχανε, τραβολογάγανε κοντά τους και μια κατάμαυρη μαϊμού που ήτανε σαν παιδί κάπου τριών- τεσσάρων χρονώνε, το που την βρήκανε δεν ξέρω. Την είχανε να την δείχνουνε στον κόσμο και να βγάνουνε κανένα φράγκο, μιας και ευτούνο το ζούδι δεν το είχε ξαναδεί κανένας, αλλά ούτε που ξέρανε ότι υπάρχει τέτοιο ζωντανό στη γης.

Μνημόσυνο ύστερα από 59 χρόνια για 5 παιδιά από τα Τσίπιανα

Ήταν απόγευμα του Σαββάτου στις 24 Νοεμβρίου του 1956, όταν «έσκασε» η χειροβομβίδα στα χέρια των  πέντε μαθητών που έκοψε το νήμα της ζωής τους.

Βασίλειος Γ. Φιλιππόπουλος - ετών 6,

Νικόλαος Γ. Φιλιππόπουλος - ετών 9,

 Κανέλλος Λ. Στρεμπέλιας - ετών 8,

 Μεγακλής Δ. Κορμπάκης ετών 8,

Τριαντάφυλλος Αν. Τριανταφυλλόπουλος - ετών 7.

 Το ρολόι έγραφε 4:30 περίπου το απόγευμα…

Τα παιδιά σχόλασαν από το σχολείο αλλά δεν επιστρέφουν στα σπίτια τους. Μαζί τους βρέθηκε και ο μικρός αδελφός των δυο πρώτων, ο Χαράλαμπος - 3 ετών . Συγκεντρώνονται γύρω από ένα μεγάλο πουρνάρι, στην περιοχή του «Αγιάννη» (κοντά στο νεκροταφείο) όπου μέσα στην κουφάλα του δέντρου βρίσκουν ένα άγνωστο «παιχνίδι», τη χειροβομβίδα. Δεν ήξεραν τι είναι και όπως ήταν φυσικό άρχισαν να το περιεργάζονται. Μεταφέρονται πιο πέρα όπου κατάφεραν και τράβηξαν από τη θέση της την περόνη με αποτέλεσμα ο χρόνος για τα παιδιά να σταματήσει εκεί. Σείστηκε το χωριό από τη βροντή, πέντε παιδιά νεκρά και ο Χαράλαμπος, ο πιο μικρός που στεκόταν λίγο απόμακρα, σοβαρά τραυματισμένος. Τον μετέφεραν στο Νοσοκομείου του Πύργου και κατόπιν στην Αθήνα, για να σώσουν το πόδι του. Το πόδι σώθηκε, με μικρή δυσκολία στο περπάτημα, αλλά δεν έπαψε ποτέ να μην θυμάται  αυτή την αποφράδα μέρα. Έφυγε από τη ζωή, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2010, σε ηλικία 57 ετών.

ΟΙ ΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΑΜΠΑΣΙΛΙΚΙ

 

Άρθρο του Ηλία Τουτούνη, συγγραφέα - λαογράφου

Τσαμπάσηδες ή μεταπράτες, στη λαϊκή γλώσσα, της προ βιομηχανικής εποχής λεγόταν οι άνθρωποι που ως κύριο επάγγελμα, είχαν την αγοροπωλησία ζώντων ζώων[1] κυρίως υποζυγίων. Αυτοί κυρίως αγόραζαν και πουλούσαν ζώα, ή πραγματοποιούσαν τις λεγόμενες τράμπες, δηλαδή ανταλλαγές ζώων, πάντοτε με επιδίωξη το κέρδος[2]. Όλο τον χρόνο σχεδόν, γυρολόγοι περιφέρονταν στα χωριά, αγόραζαν ή πούλαγαν, αλλά εκεί που ήταν ο παράδεισός τους και το επίκεντρο των αγοροπωλησιών των, ήταν τα ζωοπανηγύρια. Οι τσαμπάσηδες λαλίστατοι, καταφερτζήδες και ατσίδες στα παζάρια, έκοβαν βόλτες πάνω κάτω μ’ αρχοντικό ύφος και με διακριτικό κυρίως ένα γαρύφαλλο στο αριστερό τους αυτί, ντυμένοι με τα γκρι ντρίλινα ριγωτά παντελόνια με τις μακριές ριχτές τσέπες[3], γιομάτες χιλιάρικα, με τα γυαλιστερά τους μαύρα και γκρι γιλέκα, την κομψή τραγιάσκα τους και τα καμτσίκια και τους βούρδουλες, περασμένα στις ζώνες τους, ή παραμάσκαλα, ερευνούσαν την αγορά, έβλεπαν, παζάρευαν, προσέφεραν υπηρεσίες[4], έκλειναν τις συμφωνίες τους, όπου αγόραζαν, πωλούσαν, έκαναν τράμπες, ή καπάρωναν[5] τα ζώα που ήσαν κατάλληλα και της αρεσκείας[6] των.

Νικούλα Τούμπλαρη (1930-2015)

Έφυγε η Νικούλα Τούμπλαρη χήρα του Πανάγου Τούμπλαρη που γεννήθηκε πριν 85 χρόνια στο Αντρώνι.
Η κηδεία της θα γίνει στις 14.00 σήμερα Δευτέρα 2.11.2015, στη γενέτειρά της.
Στα παιδιά της Κώστα, Δημήτρη, Καλλιόπη, Πούλια και σε όλους τους συγγενείς της, εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια.